บทที่ 697 ใฝ่หา (กลาง)

ตอนที่ 697 ใฝ่หา (กลาง)

ภายใต้การดูแลอย่างใกล้ชิดของบุตรชายและลูกสะใภ้ อาการป่วยของไท่ฮูหยินก็ค่อยๆ ดีขึ้นตามลำดับ สามารถลุกมาเดินเหินได้คล่องตัวขึ้น ตอนนี้ก็ย่างกรายเข้าสู่กลางเดือนสองแล้ว

วันถัดมาเหลยกงกงที่ได้รับคำสั่งให้มาเยี่ยมอาการป่วยของไท่ฮูหยินอีกครั้งก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก หันไปจ้องมองสวีลิ่งอี๋ที่ผ่ายผอมไปไม่น้อย ยิ้มพลางพูดขึ้นว่า “หากว่าอาการป่วยของไท่ฮูหยินยังไม่ดีขึ้น เกรงว่าพวกข้าคงจะรั้งฮองเฮาไว้ไม่อยู่เป็นแน่แท้!”