บทที่ 718 คมดาบ (กลาง)

ตอนที่ 718 คมดาบ(กลาง)

ถึงแม้จะยังคงมึนหัวอยู่ แต่เมื่อถึงเวลาต้องไปที่เรือนซิ่วมู่ยามอิ๋น จิ่นเกอก็หลับตาแล้วพยายามหยัดกายลุกขึ้นนั่ง

“อาจิน อาจิน…” เขากุมหัวตัวเองพลางร้องเรียก “รินน้ำเย็นมาให้ข้า…ข้าจะไปเรือนซิ่วมู่”

“เจ้าเป็นเช่นนี้ ยืนยังยืนไม่ตรง แล้วยังจะไปเรือนซิ่วมู่” คนที่ตอบเขาไม่ใช่อาจินที่น้ำเสียงอ่อนโยนและเชื่อฟัง แต่กลับเป็นเสียงที่เจือความโมโหของมารดา