บทที่ 792 ความจริงในตอนนั้น

ตอนที่ 792 ความจริงในตอนนั้น

บุรุษอยู่ในชุดคลุมธรรมดา นั่งคุกเข่าหันหลังให้ประตูอยู่บนเบาะรองนั่ง

ภายในตำหนักดูเหมือนปิดผนึกไว้ แต่ความจริงมีลมอ่อนๆ พัดโชยมา และได้ยินเสียงน้ำไหลซู่ๆ ได้

ทั้งคู่หันไปมองด้านในดีๆ จึงพบว่ามีถังเก็บน้ำกว้างไม่ถึงสองฉื่ออยู่สุดขอบตำหนัก ด้านในมีน้ำใสสะอาดไหลอยู่

แสงสว่างจากไข่มุกราตรีก็สาดส่องเข้าไปในน้ำ ราวกับทะเลดวงดาวระยิบระยับ