บทที่ 865 อาชานลงมือ

ตอนที่ 865 อาชานลงมือ

ซูเสียวเสี่ยวโคลงศีรษะมองเขา “เจ้าไม่รู้จักข้าหรือ”

เว่ยถิงมีแต่ความงุนงงเต็มแววตา “แม่นางคือ...”

เว่ยลิ่วหลังกำลังสัปหงก

กุ่ยปู้กับซูม่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหวภายในห้อง พากันลุกเข้ามาในห้อง

เว่ยลิ่วหลังตกใจตื่นกับลมจากแขนเสื้อของทั้งคู่ เขาหงายไปด้านหลัง ล้มก้นจ้ำเบ้า

เขาเช็ดหน้าเช็ดตาที่สะลึมสะลือ เอ่ยไล่ตามหลังพี่ใหญ่กับซูม่อว่า “กะ...เกิดอะไรขึ้น เสี่ยวชีฟื้นแล้วหรือ”