บทที่ 950 แม่ลูกพานพบอีกครา
ตอนที่ 950 แม่ลูกพานพบอีกครา
ฝนเทกระหน่ำไม่ขาดสาย
เจ้าหนูน้อยทั้งสามเปียกเป็นลูกหมาน้อยตกน้ำ บนลำตัว ใบหน้าและมือน้อยๆ เต็มไปด้วยดินโคลน
พวกเขาที่มีสภาพเช่นนี้น้อยใจจนร้องไห้โฮ ซูเสียวเสี่ยวปวดใจจะตายอยู่แล้ว
เด็กๆ ได้ยินเสียงของท่านแม่ ก็รีบหันหน้ามา
เห็นท่านแม่ที่คิดถึงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน พวกเขาก็โผไปหาอย่างดีใจ
ซูเสียวเสี่ยวสาวเท้าก้าวไปรับเช่นกัน