บทที่ 1012 การใหญ่ลุล่วง
ตอนที่ 1012 การใหญ่ลุล่วง
โยวหมิงนัยน์ตาหดเกร็ง “เป็นไปไม่ได้! ไม่มีผู้ใดกำจัดซินอิ่นได้! แม้แต่อาจารย์ยังทำไม่ได้!”
ซูเสียวเสี่ยววิ่งตึกๆ มาหาอีกหน แนบกับแผ่นหลังหัวหน้าสายลับราวกับหางน้อยๆ ที่ส่ายดุ๊กดิ๊กไปมา
“ไม่มีซินอิ่นแล้วจริงๆ น่ะหรือ”
ซูเซวียนเอ่ยเสียงเบา “ให้เจ้าถอยไปมิใช่หรือไร”
“อ้อ”
ซูเสียวเสี่ยวกะพริบตาปริบๆ ยกเท้าขึ้นถอยไปครึ่งก้าว