บทที่ 914 ให้ท้าย

ตอนที่ 914 ให้ท้าย

ไป๋ซีเหอมองซูเฉิงอย่างนิ่งอึ้ง “เจ้า...เมื่อครู่ว่าอย่างไรนะ”

ซูเฉิงถามอย่างจริงจังอีกครา “ไป๋ซีเหอ จะไปกับข้าหรือไม่”

เขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อย สภาพอเนจอนาถ แม้แต่มุมปากก็เขียวช้ำไปหมด

แต่ไม่สามารถต้านทานรูปลักษณ์ที่ดีของเขาได้เลย หว่างคิ้วเจือความองอาจระคนเผด็จการเอาไว้

ดูเหมือนไม่แยแส แต่แววตากลับลุ่มลึกและดื้อรั้น

ไป๋ซีเหอหัวใจเต้นแรงขึ้นมา