บทที่ 962 อาชานเศรษฐี

ตอนที่ 962 อาชานเศรษฐี

สุดท้ายหลิงอวิ๋นก็ยังคงควักเงินออกมาอยู่ดี ทั้งหมดหนึ่งร้อยตำลึง

เว่ยถิงเอ่ย “ก็ไม่แพงนี่นา”

หลิงอวิ๋นส่งสายตาคมดุจมีดไปให้เขา

เว่ยถิงเอ่ยอย่างหน้าด้านไร้ยางอายว่า “ถลึงตาใส่ข้าเพื่อการใด ท่านแม่บอกแล้วว่าวังร้อยบุปผาร่ำรวย”

วังร้อยบุปผาแทบจะผูกขาดการค้าเครื่องหอมบนเกาะ เงินทองไหลมาเทมาจนใช้ไม่หมด

อวิ๋นซวงใจกว้างกับศิษย์ในสำนัก เรียกได้ว่าเป็นสำนักที่สวัสดิการดีที่สุดในเกาะแล้ว