ตอนที่ 1166 เป็นมารดาต้องเข้มแข็ง
จู่ๆ ซูเสียวเสี่ยวก็หันมองเว่ยถิงอย่างเคร่งขรึมสุดจะเปรียบ “เจ้ามีเรื่องใดปิดบังข้าอยู่หรือไม่”
เว่ยถิงสีหน้าประหลาดใจ “ย่อมไม่มีอยู่แล้ว!”
ซูเสียวเสี่ยวหรี่ตาลงอย่างสงสัย
บนหลังคา อู๋หู่กระพือปีกน้อยๆ “ปากของบุรุษ! หลอกลวงคน!”
เว่ยถิงกัดฟันกรอด : เจ้านกแก้วหน้าเหม็น! ลงมาเดี๋ยวนี้!
บนรถม้ากลับวัง องค์หญิงจิ้งหนิงนึกย้อนถึงกลอนที่เสิ่นชวนแต่งอย่างละเอียด