บทที่ 1135 ศึกสุดท้าย (2)

ตอนที่ 1135 ศึกสุดท้าย (2)

ตู๋หลงยิ้มเย็นมองนาง “เจ้าวังอวิ๋น ยังจะสู้กับข้าอีกหรือไม่”

อวิ๋นซวงสีหน้าซีดเผือด แววตากลับหนักแน่นดุจมีด “สู้!”

ตู๋หลงเพลิดเพลินกับเลือดเนื้อบนตะขอเหล็กของตน ก่อนหรี่ตาเอ่ยว่า “เจ้าวังอวิ๋น ไยต้องทำเช่นนี้ด้วย อย่างไรเสียอวิ๋นหลิ่นก็ไม่ใช่บุตรชายแท้ๆ ของเจ้า ขอแค่เจ้ายินดีสวามิภักดิ์ต่อนายท่าน ไม่แน่ว่านายท่านอาจจะเห็นใจไว้ชีวิตเจ้าก็ได้”