บทที่ 1158 ครอบครัวพร้อมหน้า

ตอนที่ 1158 ครอบครัวพร้อมหน้า

เถาซื่อมองเจ้าเด็กผิวคล้ำที่จู่ๆ ก็พุ่งมาตรงหน้าตน ถามอย่างนิ่งอึ้งว่า “เจ้า...เป็นใคร”

ดวงใจอันตื่นเต้นของซูหลีพลันแหลกสลาย!

เขากำหมัดแน่น เอ่ยอย่างน้อยใจสุดจะเปรียบว่า “ท่านแม่! ข้าเอง! เจ้าห้า!”

เคราะห์ดีที่ซูหลีไม่ได้หน้าด้านเช่นเว่ยลิ่วหลัง ไม่ได้เอ่ยว่า ‘เจ้าห้าที่ท่านรักที่สุด ท่านลืมแล้วหรือ’

เถาซื่อตกใจยกใหญ่ มองซูหลีตั้งแต่หัวจดเท้าอย่างเหลือเชื่อ นางวางเข็มด้ายในมือลง ก้าวขึ้นหน้าจับใบหน้าเขาไว้ “จะ...เจ้าไยจึงดำเพียงนี้เล่า”