บทที่ 1174 ขาใหญ่ออกโรง

ตอนที่ 1174 ขาใหญ่ออกโรง

บนถนนภูเขาอันเงียบสงบ รัตติกาลดุจน้ำหมึก ไม่เห็นแสงใด

ผู้อาวุโสฉิวกับเนี่ยจินเฟิ่งเดินโซเซเหยียบย่ำไปบนถนนภูเขาสายเล็กที่เป็นหลุมเป็นบ่อ

“พักสักเดี๋ยวเถิด”

ผู้อาวุโสฉิวเห็นเนี่ยจินเฟิ่งเหงื่อเต็มหน้าจึงเอ่ยว่า “เดินมาหนึ่งวันหนึ่งคืนแล้ว ต่อให้ร่างกายทำด้วยเหล็กก็ทนไม่ไหว”

“ข้ายังไหว!” เนี่ยจินเฟิ่งหอบหายใจเอ่ย

ใกล้จะได้พบหน้าลูกชายแล้ว อย่าว่าแต่ภูเขาแค่ลูกหนึ่งเลย ต่อให้เป็นสิบลูก นางก็ไม่มีทางหยุด