ตอนที่ 1191 เสี่ยวเป่ากับซวงซวงมา
เมฆทะมึนคล้อยต่ำลงมา เมืองหลวงร้อนอบอ้าวทั่วทุกหนแห่ง
อวิ๋นซวงอุ้มเว่ยเสี่ยวเป่าที่ดวงตาโตเสียยิ่งกว่ากระดิ่งสำริดเดินผ่านตรอกซอกซอยน้อยใหญ่
“แอ๊!”
เว่ยเสี่ยวเป่าเริ่มร้อนใจขึ้นมา กำปั้นน้อยๆ กำแน่น
อวิ๋นซวงลูบศีรษะน้อยๆ ของเว่ยเสี่ยวเป่า ถอนใจเสียงแผ่ว “เจ้าคนผู้นี้ ไปที่ใดกันแน่”
“แอ้ๆ!”
จู่ๆ เว่ยเสี่ยวเป่าก็ร้องใส่ทางร้านยาแห่งหนึ่ง