033 ฉันเป็นภาระให้เธอ

"ยังไม่ได้กินเลย" เซี้ยเชี่ยงเหว่ยส่ายหน้า

หลู่ หม่านรีบตักน้ำซุปปลาให้เซี้ยเชี่ยงเหว่ยดื่มหนึ่งชามเพื่อประทังท้องก่อน จากนั้นจึงตักข้าวต้มและจัดวางกับข้าวเล็กๆ น้อยๆ ให้เซี้ยเชี่ยงเหว่ยรับประทาน

เพื่อนร่วมห้องข้างๆ ได้กลิ่นอาหารเช้าแล้วรู้สึกหิว "หอมจังเลย อร่อยกว่าอาหารในโรงอาหารของโรงพยาบาลเยอะเลย"

เซี้ยเชี่ยงเหว่ยพักอยู่ในห้องคู่ เพราะสภาพเศรษฐกิจของหลู่ หม่านยังไม่สามารถจ่ายค่าห้องเดี่ยวได้