"รู้แล้วค่ะ" เย่เสี่ยวซิงรีบเดินออกไป
หลู่หม่านนั่งอยู่ในสำนักงานของหานจัวหลี่เป็นเวลานาน แต่ไม่มีใครมาให้น้ำดื่มเลย
ปกติแล้วเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะทนไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอกระหายน้ำมาก
หานจัวหลี่ยังไม่รู้ว่าจะเลิกประชุมเมื่อไหร่ เดี๋ยวคงไม่ใช่ว่าจะต้องพูดคุยเกี่ยวกับแผนงานของตัวเองกับหานจัวหลี่ด้วยเสียงแห้งๆ แบบนี้
หลู่หม่านจึงต้องออกไปหาห้องเลขาฯ ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม