ทำไมเธอถีบฉัน?" หานจัวหลี่ทำหน้าไร้เดียงสา

"อ้อ ใช่แล้ว วันนี้ฉันได้ถามหมอ เขาบอกว่าฉันจะออกจากโรงพยาบาลได้ในวันเสาร์นี้" เซี้ยเชี่ยงเหว่ยพูดด้วยความดีใจ ในที่สุดก็ไม่ต้องทำให้หลู่ หม่านต้องวิ่งไปมาอีกแล้ว

หานจัวหลี่ฉวยโอกาสพูดว่า "วันเสาร์ผมจะมารับพวกคุณเอง"

"จะดีหรือ ไม่เกรงใจหรอกเหรอ" เซี้ยเชี่ยงเหว่ยรีบโบกมือปฏิเสธ

"ไม่เป็นไรหรอกครับ วันนั้นผมว่าง พอดีโจวเฉิงกับซูฮุยก็ช่วยได้ด้วย" หานจัวหลี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน