"ฉันล้างผักไม่ถูกต้องหรือ?" หานจัวหลี่สังเกตเห็นสายตาของหลู่หม่านจึงหันมาถาม
มุมปากยังคงมีรอยยิ้มเล็กๆ ทำให้หัวใจของหลู่หม่านเต้นแรง
หลู่หม่านพึมพำในใจ "ช่างบาปกรรมจริงๆ นี่มันล่อลวงคนด้วยเสน่ห์ของผู้ชายชัดๆ"
หลู่หม่านสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วละสายตาที่จ้องมองอย่างเหม่อลอย "ไม่มีอะไร ดีมากค่ะ"
ในใจบ่นกับตัวเองว่าน่าอายจริงๆ เขาเป็นแฟนของเธอแล้ว เจอกันทุกวัน แต่กลับยังคงหลงใหลในเสน่ห์ของเขา