ฮั่นตงผิงหัวเราะเย็นชาแล้วพูดว่า "ฉันคิดว่านายจะมีรสนิยมสูงส่งขนาดไหน ที่ไหนได้กลับไปชอบผู้หญิงธรรมดาๆ แบบนั้น"
"ยังไงก็ดีกว่าไท่อี้เรินนะ ไท่อี้เรินยังสู้ผู้หญิงธรรมดาคนนั้นไม่ได้ ถือว่าธรรมดายังไม่ถึง" เฉินหนัวพ่นกลับไปอย่างดูถูก "นายนี่มันรสนิยมอะไรกันเนี่ย"
ฮั่นตงผิงสูดลมหายใจ เขาไม่อยากต่อปากต่อคำกับผู้หญิง!
"แม่" หานจัวหลี่มองไปอย่างดีใจ
เฉินหนัวพูดอย่างไม่ไว้หน้าว่า "นายไม่ต้องดีใจหรอก ฉันยังไม่ได้บอกว่าจะยอมรับหลู่หม่าน ฉันยังมีท่าทีสงวนท่าทีต่อเธออยู่"