ขนมหวานหลังอาหาร 215

"ฉันไม่กล้าพูดอะไรมากมาย แต่เมื่อมีโอกาสนี้ ฉันก็อยากได้รางวัลกลับมาบ้าง" หลู่ หม่านพูดด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก ดวงตาเปล่งประกาย ไม่ใช่ความหยิ่งยโส แต่เป็นความกระตือรือร้น

หานจัวหลี่รู้สึกตื่นเต้นในใจ เขาชอบทัศนคติที่มั่นใจและมุ่งมั่นของเธอมาก

"อิ่มหรือยัง?" หานจัวหลี่ถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน

หลู่ หม่านรู้ทันทีว่าเขาไม่ได้มีเจตนาดี "ยังไม่อิ่ม"

"งั้นฉันป้อนให้" พูดพร้อมกับที่หานจัวหลี่อุ้มหลู่ หม่านมานั่งบนตักของเขา