438 พูดเก่งจริงๆ

"ได้ค่ะ" อย่างไรก็เป็นเพื่อนร่วมชั้น อีกสามปีครึ่งข้างหน้าต้องอยู่ด้วยกัน จะปล่อยให้ตัวเองแปลกแยกไปจริงๆ ไม่ได้

ครูหงก็คิดเช่นเดียวกัน แต่ก็ช่วยหลู่หม่านอีกแรง โดยพูดกับนักเรียนว่า "ครูรู้ว่าพวกเธอมีคำถามมากมายที่อยากถาม แต่นี่เป็นเวลาเรียน เอาอย่างนี้ ให้เวลา 10 นาทีสำหรับถามคำถาม ไม่ว่ากี่คำถามก็ตาม หลังจาก 10 นาทีเราจะเริ่มเรียนกันจริงๆ"

ดังนั้น หลู่หม่านจึงพูดว่า "จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องบังเอิญ และเป็นโชคของฉัน แต่เดิมฉันทำงานอยู่ที่แผนกประชาสัมพันธ์ของฮั่นบัง"