หลู่ หม่าน: "......"
เธอรู้ว่าชายคนนี้ไม่ได้โกรธเธอเลยสักนิด
"ก็ได้" หลู่ หม่าน พยักหน้า "จริงๆ แล้วฉันไม่ได้โทษนายหรอก แค่นายไม่บอกฉัน ป่วยก็ไม่บอก ฉันรู้ว่านายเป็นห่วงไม่อยากให้ฉันกังวล แต่ยิ่งในช่วงเวลาแบบนี้ ฉันยิ่งอยากอยู่ข้างๆ นาย รู้สึกเหมือนนายกำลังรักษาระยะห่างกับฉัน เวลาฉันมีเรื่องอะไร นายจะตอบสนองทันทีเสมอ ถ้านายอยู่ นายก็จะมาหาฉัน ถ้าไม่อยู่ก็จะส่งคนมาช่วยแก้ปัญหาให้ฉัน"