469 แม่ยายที่ดีของจีน

หลู่ หม่านไม่มีทางปฏิเสธ รีบพยักหน้าตอบตกลงทันที

หานจัวหลี่: "..."

เขาก็อยากให้หลู่ หม่านอยู่เป็นเพื่อนเขามากกว่านี้!

แม่ยายที่เข้าอกเข้าใจหายไปไหนแล้ว?

หลังจากทานข้าวเย็นเสร็จ หานจัวหลี่ก็ยังอ้อยอิ่งอยากจะค้างที่นี่

"อย่าทำแบบนี้สิ ฉันต้องไปอีกนานเลย อยากอยู่กับแม่ให้นานหน่อย แล้วก็..." หลู่ หม่านพูดเสียงเบาใบหน้าแดง "แล้วก็...ยังเจ็บอยู่เลย"

"ผมไม่ทำอะไรหรอก" หานจัวหลี่พูดอย่างจนใจ "คุณคิดว่าผมเป็นสัตว์เดรัจฉานหรือไง? เมื่อเช้านี้เป็นครั้งแรกของคุณ ต้องรู้สึกไม่สบายแน่ๆ ผมจะใจร้ายรังแกคุณได้ยังไง? แค่ว่าแม่ยายเสียดายที่ต้องห่างคุณ ผมก็เสียดายเหมือนกัน"