"ฉันจะป้อนท้องอีกอันของเธอก่อน" หานจัวหลี่พูดเสียงต่ำ
หลู่หม่านครางออกมา ไม่นานก็ไม่มีแรงจะประท้วง แม้แต่แรงจะเตะเขาก็ไม่มี
ในที่สุด หลู่หม่านรู้สึกเหมือนตัวเองตายแล้ว นอนคว่ำอยู่บนเตียง โกรธจนอยากจะเตะหานจัวหลี่ลงจากเตียง
หานจัวหลี่ก็รู้สึกว่าตัวเองผิดไปนิด รีบอธิบาย "ฉันไม่ได้ตั้งใจ แค่คิดถึงเธอมาก"
เห็นหลู่หม่านไม่พูดอะไร หานจัวหลี่ครุ่นคิดแล้วพูดว่า "เธอดูสิ เธอไปถ่ายหนังสองเดือน กว่าจะกลับมาก็เตรียมสอบตลอด ฉันก็ไม่ได้..."