หลู่หม่านเมื่อกี้รีบขึ้นรถอย่างรวดเร็ว จะไปสังเกตเห็นพวกนั้นได้อย่างไร
"พวกเธอนี่จริงๆ..." หลู่หม่านไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
ทางฝั่งของเจิงหยวนยังมีปานซวยที่กำลังพูดจาเสียงดัง หานจัวหลี่ได้ยินเสียงของพวกเธอทั้งหมด
"บอกพวกเธอสิว่า ถ้าอยากจะ วันไหนฉันจะเลี้ยงข้าวพวกเธอ" เสียงทุ้มนุ่มของหานจัวหลี่ดังขึ้นข้างหูของหลู่หม่าน และแว่วเข้าไปในโทรศัพท์ไปถึงฝั่งของเจิงหยวนและคนอื่นๆ