หนิงซือลังเลอยู่นานว่าจะโทรหรือไม่ สุดท้ายก็ตัดสินใจโทรออกไป
เพราะเหตุการณ์เมื่อห้าปีก่อน จริงๆแล้วเธอไม่ค่อยชอบเด็กๆ แม้กระทั่งรู้สึกรังเกียจที่จะเข้าใกล้พวกเขา
มันทำให้เธอนึกถึงความทรงจำที่ไม่ดีบางอย่าง นึกถึงลูกที่เธอสูญเสียไป...
เด็กคนนั้นเคยเป็นความหวังที่อ่อนโยนที่สุดของเธอ แต่ก็เป็นตัวแทนของอดีตที่สกปรกที่สุดของเธอด้วย
ไม่รู้ทำไม เสี่ยวเปาจื่อกลับไม่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเลย ตรงกันข้าม เธอกลับชอบเขาจากใจจริง แม้กระทั่งอยากเข้าใกล้เขา