หนิงซือพยายามจะตักอาหารให้เขาอย่างสุดความสามารถ "ฮ่า ๆ ฉัน... ฉันล้อเล่นน่ะ... อย่าถือสาเลยนะ!"
ลู่ถิงเซียวดูเหมือนจะไม่ได้โกรธเลยแม้แต่นิดเดียว กลับดูอารมณ์ดีเสียด้วยซ้ำ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยพลางกล่าวว่า "ความคิดที่ไม่เลวนะ"
หนิงซือตาเหลือกลาน: "..." เขาคิดว่าความคิดนี้ไม่เลวงั้นเหรอ?!
"หนิงซือ" ลู่ถิงเซียวจู่ๆ ก็มองเธออย่างจริงจัง
หนิงซือรู้สึกประหม่าเมื่อถูกดวงตาคมกริบคู่นั้นจ้องมอง "มะ...มีอะไรหรือคะ?"