บทที่ 345 ที่รัก เชื่อฟังหน่อยนะ

"หลู่จง ดึกมากแล้ว พระจันทร์คืนนี้สวยจังเลยนะ ฮ่าๆๆ คุณกลับไปก่อนเถอะ ฉันก็จะกลับไปนอนแล้วนะ ฮ่าๆๆ บายบายบายบาย..."

หนิงซือวิ่งหนีด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดในชีวิตของเธอ ภายในหนึ่งวินาทีก็หายลับไปไม่เห็นเงา เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อกี้พูดอะไรไปบ้างกับลู่ถิงเซียว

ลู่ถิงเซียวยืนอยู่ที่เดิม แรกเริ่มมองดูเงาร่างของหญิงสาวที่วิ่งหนีไปอย่างน่าสงสาร จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น สายตามองไปยังทิศทางใดทิศทางหนึ่งในความมืด...