บทที่ 426 อยู่ต่อเป็นยาม

เมื่อเฉาหงเหว่ยเห็นจางเฟิงเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว ใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มที่พึงพอใจทันที

เพราะเขาเปิดบริษัทก็เพื่อหาเงิน ตอนนี้เฉาหงเหว่ยขายบริษัทของตัวเองออกไป พลิกมือเดียวก็ได้กำไรหลายพันล้าน

เงินก้อนนี้เพียงพอที่จะทำให้เขาใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไปตลอดชีวิตที่เหลือ เขาจะไม่มีความสุขได้อย่างไร

ส่วนสีหน้าของจางเฟิงกลับสงบนิ่งมาก เขาก้าวเดินไปหน้าเฉินฮงโปและเฉินเจียนหมิงทั้งสองคน