บทที่ 164 มีใครรังแกหรือเปล่า?

หัวเหยามองซงหนิง พยักหน้าเบาๆ แล้วพูดเสียงเบา "ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่เข้าห้องน้ำนิดหน่อยเลยช้าไปนิด"

ซงหนิงได้ยินดังนั้นก็จับมือหัวเหยาเอง "ไปกันเถอะ ขึ้นรถก่อน"

หัวเหยารู้สึกถึงความอบอุ่นที่ส่งผ่านมาจากมือ เธอตกตะลึงไปชั่วขณะ นิ้วมือขยับเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ดึงออก ปล่อยให้อีกฝ่ายจับไว้

หลังจากขึ้นรถแล้ว ซงหนิงถามเกี่ยวกับการสอบตามปกติ แล้วมองไปที่สามีที่กำลังขับรถอยู่ข้างหน้า จากนั้นก็กระแอมเบาๆ แล้วถามว่า "เย่าเย่า ตั้งแต่เข้าโรงเรียนหนึ่งมา มีอะไรที่ยังไม่คุ้นเคยไหม? มีเพื่อนรังแกบ้างไหม?"