ฮัวเซียงนึกถึงคำพูดที่เคยสาบานต่อหน้าผู้จัดการว่าจะจัดการได้ ใบหน้าก็พลันรู้สึกเจ็บขึ้นมา
เมื่อคิดไปต่างๆ นานา สายตาที่ฮัวเซียงมองไปทางหัวเหยาก็เต็มไปด้วยความน้อยใจเล็กๆ
หัวเหยาลุกขึ้นยืนแล้ว แกล้งทำเป็นไม่เห็นสีหน้าเหม่อลอยนิดๆ ของฮัวเซียง "สี่เก้อ ห้องน้ำอยู่ที่ไหนคะ?" เธอถาม
ฮัวเซียงชี้มือไปทางระเบียงทางขวา เสียงอ่อนแรง "ตรงนั้นสุดทางเลี้ยวซ้ายก็ถึง"