บทที่ 307 ซาน เกอ: น้องสาวสวยและอ่อนโยนมาก

หัวเหยาหยิบกระเป๋าเดินทางลงจากรถ แล้วยังอาสาปิดฝากระโปรงท้ายรถให้เองด้วย การเคลื่อนไหวของเธอดูลื่นไหลเป็นธรรมชาติ เธอยืนห่างจากหัวหยว์หลินประมาณหนึ่งเมตรโดยอัตโนมัติ แล้วพูดอย่างใส่ใจว่า "ซาน เกอ กลับไปเถอะค่ะ ดึกแล้ว วันนี้ขอบคุณที่อุตส่าห์มาส่งนะคะ"

หัวหยว์หลินมองน้องสาวแท้ๆ ที่ยืนห่างออกไป ราวกับว่าเธอตั้งใจรักษาระยะห่างเอาไว้ เขาเกาศีรษะอย่างไม่รู้ตัว ปกติแล้วระยะห่างขนาดนี้เขาก็รู้สึกว่าใกล้เกินไป แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไม ในใจกลับรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก