บทที่ 14 มีแค่ฉันเท่านั้นที่ช่วยเขาได้!

ฉุยหยิงครั้งนี้รู้สึกประหลาดใจจริงๆ เรินเฟยฟ่านจริงๆ แล้วเป็นหมอด้วยหรือนี่?

อ๊ะ ไม่ถูกนี่นา ครั้งที่แล้วเธอยังเป็นคนพาเขาไปโรงพยาบาลตอนบาดเจ็บเองแท้ๆ

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เจ้านี่กลายเป็นหมอไปซะแล้ว?

แถมยังบอกว่าทั่วโลกนอกจากเขาแล้วไม่มีใครช่วยคนๆ นั้นได้อีก?

พูดโม้เกินไปหน่อยแล้วมั้ง แต่ตอนนี้เรินเฟยฟ่านกลับดูจริงจังน่ากลัว ดวงตาทั้งสองเปล่งประกายความมั่นใจราวกับมีเวทมนตร์ที่ดึงดูดคนเข้าไป