บทที่ 45 ฉันกลัว! (ตอนที่ 1)

ช่วงนี้ เรินเฟยฟ่านรักษาอาการป่วยเล็กน้อยของตัวเองหายแล้ว แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้กินเนื้อสัตว์ ทำให้เขารู้สึกกระหายน้ำและปากแห้ง

วางตะเกียบลง เรินเฟยฟ่านยืนอยู่หน้าหน้าต่างบานใหญ่ พบว่าข้างนอกเริ่มมีฝนตก

"อากาศบ้าอะไรเนี่ย จู่ๆ ก็ตก" เรินเฟยฟ่านบ่นเบาๆ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฟ้าได้ยินหรือเปล่า ฟ้าแลบก็แล่นผ่านมาทันที

"โครม!"

เสียงฟ้าร้องดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า