บทที่ 155 ในพจนานุกรมของฉัน ไม่มีคำว่าผิดหวัง (ตอนที่ 3)

ตำรวจทุกนายเบิกตากว้าง หัวหน้าทีมจริงๆ แล้วต้องการให้พวกเขาไปหรือ?

หรือว่าหัวหน้าทีมเชื่อจริงๆ ว่าคนคนนี้สามารถหาตัวฆาตกรได้ด้วยตัวคนเดียว?

ถ้ามีคนเก่งขนาดนั้นจริง แล้วจะต้องการพวกเขาตำรวจไปทำไม?

สำคัญคือเรื่องแบบนี้มันช่างเหลือเชื่อเหลือเกิน ดูท่าทางหัวหน้าทีมเหมือนจะเชื่ออย่างสนิทใจด้วย

แม้ว่าทุกคนอยากจะอยู่ต่อ แต่ดวงตางามของหัวหน้าทีมกลับมีแววดุดันอยู่ ทุกคนต่างหลบสายตาของเธอโดยอัตโนมัติ สุดท้ายตำรวจที่เหลือก็ต้องขับรถออกไป