ซูเจิ้นฮัวมองดูเพดานด้วยดวงตาที่ชื้นแฉะ!
เขาตื่นเต้น! ตื่นเต้นอย่างสุดซึ้ง!
ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เขาแทบจะสิ้นหวังแล้ว! เขาได้ยินเสียงทุกคนพูดจากภายนอก แต่ตัวเองได้แต่ฟังอย่างเดียว ไม่สามารถแสดงออกได้! ความรู้สึกแบบนี้ช่างทรมานเหลือเกิน!
โดดเดี่ยวจนถึงที่สุด!
ซูเจิ้นฮัวยังพบว่าชีวิตของเขากำลังค่อยๆ สูญสิ้นไปทีละน้อย คาดว่าอีกไม่นานเขาก็จะจากไปอย่างเงียบๆ