หลายชั่วโมงต่อมา
ซุนชิงชิงหลับไปอย่างสงบ มุมปากเผยรอยยิ้มหวานแสนสุข
เรินเฟยฟ่านลูบเส้นผมของซุนชิงชิงอยู่นาน
จากนั้นเขาก็สวมเสื้อผ้าและลุกขึ้น
คนอื่นอาจจะนอนได้ แต่เขาไม่ได้
เขาต้องฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง จึงจะไม่ต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังเกินไป
เรินเฟยฟ่านนั่งขัดสมาธิ เริ่มใช้จิ้วหยางเฉินกง เปลวไฟสายแล้วสายเล่าไหลเวียนรอบผิวกาย ดูประหลาดและงดงาม