บทที่ 464 นับบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ดูได้จากวันนี้!

หัวใจของเธอเจ็บปวดเล็กน้อย จู่ๆ ก็นึกถึงคุณปู่ที่เสียชีวิตไปแล้ว

ตอนที่คุณปู่ยังมีชีวิตอยู่ก็รักการเขียนพู่กันจีนเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่สามารถเขียนได้อีกแล้ว

ในตอนนั้นเอง เรินเฟยฟ่านก็แตะไหล่ของฉุยหยิงเบาๆ ความรู้สึกด้านลบทั้งหมดก็หายไปในทันที

เธอมองภาพในมือ แน่นอนว่าคงไม่สามารถมอบให้ได้แล้ว

ภาพวาดที่ซื้อมาจากตลาดแบบนี้ ด้วยนิสัยของซุนชวนโจวคงไม่มีทางรับแน่ ยิ่งไปกว่านั้น เธอเห็นได้ชัดว่าตัวอักษรของเฉียนซื่อฮุยนั้นอาจมีมูลค่าสูงกว่าภาพนี้มาก