บทที่ 565 ขับรถซิ่งด้วยความเร็วสูง!

เรินเฟยฟ่านเดินทางมาตลอดทาง จนกระทั่งตีสองจึงกลับมาถึงหยุนหลิวเจิ้น

ในตอนนี้หยุนหลิวเจิ้นเงียบสงัดราวกับเมืองร้าง

แต่ที่โรงน้ำชาโม่ฮัน ยังมีไฟสว่างอยู่หนึ่งดวง

เรินเฟยฟ่านรู้ดีว่า คงเป็นซูโม่ฮั่นสั่งให้คนเปิดไฟทิ้งไว้

รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจ

เมื่อเรินเฟยฟ่านก้าวเข้าไปในโรงน้ำชาโม่ฮัน เขาพบว่าซูโม่ฮั่นกำลังนั่งดื่มชาอย่างเงียบๆ อยู่คนเดียว ดูเหมือนจิตใจจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัว