บทที่ 79 ยกชามยาอีกหนึ่งใบ

นี่น่าจะเป็นพี่สาวของปาเคอร์นะ

ไป๋เฉียงเฉียงคิดแบบนั้นแล้วยิ้มให้เธอ

แต่ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินปาร์เรียกอย่างสนิทสนมว่า "แม่!"

หา?

ไป๋เฉียงเฉียงแคะหูแล้วจับมือปาเคอร์ถามอย่างไม่อยากเชื่อว่า "เธอเรียกเขาว่าอะไรนะ?"

"แม่ไงล่ะ" ปาเคอร์พูดพลางกอดแม่ที่ย่อตัวลงมาข้างๆ เขาแล้วพูดอย่างขอบคุณว่า "ขอบคุณที่ให้พ่อมาช่วยชิงชิงนะครับ"

เมย์มี่ตบมือปาเคอร์ทีหนึ่งแล้วจ้องเขาพูดว่า "ยังเด็กอยู่เลย มีคู่แล้วเหรอ"