หญ้าดูยุ่งเหยิงไปหน่อย ซิ่วจัดแต่งอย่างประณีตให้สวยงาม
ปาเคอร์รู้สึกโล่งอกด้านหลัง รีบถอดตะกร้าสะพายหลังลงมากอดไว้ที่หน้าอก สีหน้าเปลี่ยนเป็นดุดัน: "ไอ้สัตว์หมาป่า ข้าจะกัดเจ้าให้ตาย!"
ซิ่วเคยเอาชนะปาเคอร์มาก่อน จึงไม่กลัวเขาเลย แค่รู้สึกโกรธที่คนอ่อนแอกล้ามาท้าทายตน เขาแยกเขี้ยว เขี้ยวหมาป่าโผล่ออกมาเล็กน้อย แสดงสภาพกึ่งสัตว์
"เอาไงถ้าเราพนันกัน?" หูสามเหลี่ยมสีดำของซิ่วตั้งชันบนหัว "ถ้าข้าชนะ เจ้าต้องช่วยส่งดอกหญ้านี้ให้ชิงชิง"