บทที่ 216 ขอโทษแทนปาเคอร์

"เข้าไปเถอะ ฉันจะรออยู่ข้างนอก" ปาเคอร์รับรองเท้าหนังสัตว์จากมือของไป๋เฉียงเฉียงแล้วเหน็บไว้ที่เอว

"คุณไม่เข้าไปด้วยหรอ?" ไป๋เฉียงเฉียงถามอย่างแปลกใจ มองเข้าไปในห้องแล้วพบว่าไม่มีเพศผู้ที่เป็นผู้ใหญ่อยู่เลย "หรือว่าพวกคุณเข้าไปไม่ได้?"

ไม่แปลกใจเลยที่มีเพศผู้มากมายอยู่ในห้องโถง

ซิ่วที่อยู่ข้างๆ รีบอธิบายทันที: "ห้องเล็กเกินไป ถ้าเพศผู้เข้าไปจะแออัดเกินไป"