บทที่ 214 น้ำผลไม้มหัศจรรย์
หลังจากเกิดพายุน้ำแข็ง เกล็ดหิมะขนาดใหญ่ก็เริ่มโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า ร่วงหล่นลงมาอย่างช้าๆ ราวกับเรือน้อย ประตูถูกก้อนน้ำแข็งปกคลุมไปแล้ว ปาเคอร์จึงต้องปีนออกทางหน้าต่าง ทำความสะอาดก้อนน้ำแข็งหน้าประตู ก่อนจะเปิดประตูออกได้
"ว้าว!" ไป๋เฉียงเฉียงสวมรองเท้าผ้าใบบางๆ เดินมาที่ประตู เกล็ดหิมะขนาดเท่าปากชามลอยผ่านหน้าเธออย่างช้าๆ เธอยื่นมือออกไปรับเกล็ดหิมะสีขาวนั้นไว้