บทที่ 306 บทเรียน
"ไม่... ไม่ใช่อย่างนั้น มีเวนสันปกป้องอยู่" ไป๋เฉียงเฉียงพูดด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย หูของเธอพยายามจับเสียงจากข้างนอก หวังว่าปาเคอร์จะไม่ขึ้นมาในตอนนี้
ช่างกลัวอะไรมาอะไรมาจริงๆ ไป๋เฉียงเฉียงเพิ่งคิดถึงเรื่องนี้ เสียงของปาเคอร์ก็ดังมาถึงหู
"ไอ้สัตว์งูบ้า ปล่อยชิงชิงนะ อย่าทำให้เธอตกใจสิ ฉันเองต่างหากที่เป็นคนบังคับให้ผสมพันธุ์ ถ้าจะตีก็มาตีฉันสิ!" ปาเคอร์ยืนอยู่ที่ประตูแล้วตะโกนด้วยความโกรธ