ไป๋เฉียงเฉียงไม่ได้เตรียมหย่านมเลย แต่พอฤดูหนาวผ่านไป ลูกเสือดาวกินเนื้อไปหนึ่งวัน ไม่นึกถึงการขอนมจากเธอ วันต่อมาก็มีเหตุการณ์สัตว์แมงป่องบุกเข้ามา เธอกังวลใจจนลืมเรื่องรีดนมไป
สองสามวันผ่านไป พอนึกขึ้นได้ก็สายเกินไปแล้ว
"เป็นเด็กดีนะ ไปหาอาหารกินเองเถอะ พ่อออกล่าสัตว์กลับมาก็จะได้กินอาหารมื้อใหญ่แล้ว"
ไป๋เฉียงเฉียงก้มลงลูบหัวพวกมัน
อาหารหลักของลูกเสือดาวเปลี่ยนเป็นเนื้อสัตว์ ร่างกายเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังของพวกมันสูงถึงเข่าของไป๋เฉียงเฉียงแล้ว ขนก็หนาขึ้น