เวนสันลากปลาตัวใหญ่ยาวสองถึงสามเมตร ทิ้งรอยเปียกชัดเจนไว้ตามทางที่เดินผ่าน
ปลาอ้าปากกลมโตพยายามดิ้นรนสุดแรง
"ดีแล้วที่ไม่มี" เวนสันหรี่ตามองเงาร่างของอาเอวาที่เดินจากไป คิดว่าคงต้องจัดการงานให้สมาชิกใหม่คนนี้บ้างแล้ว
เวนสันละสายตากลับมาแล้วพูดว่า "ฉันจะไปฆ่าปลา เดี๋ยวก็กินได้แล้ว"
"ฉันไปด้วย"
เงาร่างสูงต่ำสองร่างทอดลงบนผิวน้ำ วงล้อน้ำหมุนช้าๆ ทำให้เกิดระลอกคลื่นที่ทำให้เงาสะท้อนยืดหดไม่เท่ากัน ดูกลมกลืนกันอย่างน่าประหลาด