บทที่ 435 แกล้งเวนสัน

เมื่อกลับถึงบ้าน เวลาก็ดึกมากแล้ว ปาเคอร์พาไป๋เฉียงเฉียงเข้าห้องนอน แล้วเดินไปที่ห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารกลางวันให้เธอ

ไป๋เฉียงเฉียงสวมเสื้อผ้าบางเบาโดนลมพัดมาตลอดทาง จนตัวสั่นเทาด้วยความหนาว แม้อากาศอุ่นในห้องนอนก็ไม่สามารถหยุดอาการสั่นของเธอได้ทันที

เธอหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่อตัว แล้วทิ้งตัวลงนั่งบนแคร่ที่อุ่น

เวนสันอุ้มลูกเดินมาข้างๆ ไป๋เฉียงเฉียง เห็นใบหน้าของเธอซีดเขียว รีบใช้มือทั้งสองข้างประคองใบหน้าของเธอไว้