บทที่ 93 ข้าคือพระบรมโชคชะตา

ในชั่วพริบตาเดียว ฮัว เจี๋ยหยูรู้สึกหมดแรงไปทั้งตัว ใบหน้าซีดขาว

พระเจ้าข้าทรงแต่งตั้งให้เธอเป็นฟู่หลี่ และจะออกเดินทางในวันแรกของปีใหม่

เมื่อครู่นี้เธอยังคุยกับแม่เรื่องพ่อกับเย่เฝยเทียนที่จะมาถึงพรุ่งนี้ แต่ความหายนะก็มาถึงอย่างกะทันหัน โดยไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ

เวินอิน แห่งนันโต้ นันโต้ไท้ และคนอื่นๆ ต่างก็ยืนงงอยู่ตรงนั้น รู้สึกเหมือนโดนสะกดจิต