บทที่ 182 เจตจำนงของเซียนผู้ล่วงลับ

การถอดถอนโชคชะตานั้นเป็นเรื่องที่โหดร้ายอย่างยิ่ง การใช้เจตจำนงของตนเองเพื่อบังคับถอดถอนเจตจำนงของฝ่ายตรงข้ามออกไป สำหรับผู้ถอดถอนแล้วก็เท่ากับเป็นการถอยหลังของขอบเขต

แต่เย่เฝยเทียนก็ยังคงให้ยู่เฉิงทำเช่นนั้น โดยไม่สนใจสายตาที่เต็มไปด้วยความแค้นของหยุนเฉียนโม่

ในท้ายที่สุดแล้วคนเราก็ต้องจ่ายราคาสำหรับทางเลือกของตัวเอง หากแต่เดิมหยุนเฉียนโม่ไม่ยอมเป็นสนมให้เขา เขาก็ไม่มีทางบังคับหยุนเฉียนโม่ได้ นี่เป็นเรื่องที่สมัครใจ ภายหลังหยุนเฉียนโม่ก็ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ เขาจึงช่วยเหลือหยุนเฉียนโม่ในทุกที่ที่ช่วยได้ ทั้งโบราณสถานแห่งภูเขาที่หม่นหมองและถ้ำของขุนนาง หยุนเฉียนโม่ก็ได้รับประโยชน์มากมาย