บทที่ 291 ไม่เกรงใจเลย

สายตาของเย่เฝยเทียนเปล่งประกายด้วยรอยยิ้มสดใส เขามองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเงียบๆ ราวกับกำลังชื่นชมความงามของเธอ

ฮัว เจี๋ยหยูก็มองเย่เฝยเทียนเช่นกัน เมื่อเห็นแววตายิ้มแย้มของอีกฝ่าย ดวงตางามของเธอก็ยิ่งเต็มไปด้วยความรู้สึกประหลาดใจมากขึ้น แต่บนใบหน้ากลับมีรอยยิ้มบางๆ อ่อนโยนดั่งสายน้ำ

"มองฉันแบบนั้นทำไม?" เสียงของฮัว เจี๋ยหยูอ่อนโยน แต่เมื่อเข้าหูเย่เฝยเทียนกลับแฝงไปด้วยความเสน่หา เธอหันหน้าหนีไม่มองเย่เฝยเทียน แต่กลับดูน่าหลงใหลมากขึ้น