บทที่ 317 ฉินหวังเชาขอสู่ขอ

ดวงตาอันใหญ่โตของตู่หลิงจ้องมองเย่เฝยเทียน เขาก้าวเท้าออกไปและกระโดดขึ้นไปในอากาศ ยกค้อนศึกขึ้นฟาดลงมาที่เย่เฝยเทียนอีกครั้ง

พลังลมปราณห่อหุ้มร่างกาย ลมพัดแรงรอบๆ เย่เฝยเทียนก้าวออกไป ในชั่วพริบตาเงาร่างมากมายปรากฏขึ้นในอากาศ

ค้อนศึกของตู่หลิงฟาดลงบนเงาร่าง จากนั้นเสียงดังสนั่นก็ดังขึ้นด้านข้างเมื่อไม้เท้ายาวกวาดผ่าน เขาตะโกนเสียงดัง หมุนตัวและฟันค้อนศึกออกไป แต่กลับเห็นเงาร่างของเย่เฝยเทียนซ้อนทับกันอยู่รอบๆ